คุณแม่บ้านไหน ที่มีเจ้าตัวน้อยชอบแสดงอาการร้องกรี๊ดๆ ทุบตัวเอง อาละวาด และลงไปนอนดิ้นกับพื้น เมื่อโดนขัดใจบ้างคะ? คุณแม่อาจสงสัยว่า ลูกน้อยมีอะไรผิดปกติรึเปล่า ทำไมถึงแสดงอาการก้าวร้าวกว่าเด็กคนอื่นๆ
พฤติกรรมแบบนี้ สามารถพบได้ในเด็กวัยขวบกว่าขึ้นไป ซึ่งเป็นวัยที่เริ่มมีความคิดเป็นของตัวเอง แต่คุณแม่ไม่ต้องกลุ้มใจไปค่ะ พฤติกรรมแบบนี้ เราแก้ไขได้ เพียงแค่คุณแม่รู้จัก วิธีรับมือ เอาล่ะ มาดูกันเลย
วิธีรับมือ อาการ ลูกร้องไห้ อาละวาด นอนดิ้นกับพื้น เมื่อไม่ได้ดังใจ
หาสาเหตุของพฤติกรรม สาเหตุอาจเกิดจากตัวของลูกน้อยเอง ที่ยังเล็กเกินไปจึงยังไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ หรืออาจเกิดจากการเลียนแบบ เข่น เคยเห็นเด็กนอนดิ้นกลางห้างแล้วได้ผล หรือ พบเห็นตัวอย่างจากการ์ตูน หนังที่ดู คุณแม่ลองใจเย็นๆ ค่อยๆสังเกต เมื่อเรารู้สาเหตุก็สามารถแก้ไขได้ง่าย
คุณแม่ต้องมีความตั้งใจแน่วแน่ ทำใจให้แข็ง อย่าใจอ่อนต่อลูกน้อยเด็ดขาด ไม่ว่า ลูกน้อยจะร้องไห้จนเสียงแหบแห้ง เจ็บตัวจากการทำร้ายตัวเอง เพราะลูกน้อยฉลาดกว่าที่คุณแม่คิด เค้ารู้ว่า ถ้าทำแบบนี้ แล้วคุณแม่จะสงสาร และยอมทำตามใจเค้าในที่สุด
เริ่มแก้ไขพฤติกรรมของเจ้าตัวเล็ก หากลูกน้อยแสดงพฤติกรรมเพราะเป็นการลองผิด ลองถูกด้วยตัวเอง (ทำเองโดยสัญชาตญาณ) หรือ เลียนแบบมากจากเหตุการณ์ สิ่งที่ได้พบเห็นแล้วล่ะก็ ปล่อยให้เค้าร้องไป คุณแม่แค่ทำเป็นไม่สนใจ สักพักเดียวเท่านั้น เค้าก็จะลุกขึ้นไปเล่นอย่างอื่นได้ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เค้าจะเรียนรู้ได้เองว่า สิ่งที่ทำนั้น ไม่มีประโยชน์ ไม่สามารถเรียกร้องความสนใจคุณแม่ได้ แต่ถ้าลูกน้อยเป็นเด็กเจ้าอารมณ์ พฤติกรรมเหล่านี้เกิดจากการควบคุมอารมณ์ไม่ได้ คุณแม่อย่าเพิ่งเข้าไปปลอบตอนอาละวาดเด็ดขาด เพราะเค้าไม่ฟังแน่ค่ะ คุณแม่ต้องรอจนเค้าเริ่มเย็นลงเสียก่อน จึงค่อยเข้าไปกอด ปลอบโยน และพูดให้เค้าฟังว่า “สิ่งที่หนูทำเมื่อกี้มันไม่ดี แม่ไม่ชอบอาการที่หนูทำ จึงไม่เข้ามากอด” เพราะลูกต้องการให้คุณแม่รัก ต้องการได้รับความสนใจ เมื่อคุณแม่ทำสัก 3-5 ครั้ง เค้าจะเริ่มเข้าใจได้เองว่า อาการเหล่านี้ จะทำให้คุณแม่ไม่รัก เค้าจะก็ค่อยๆบรรเทาความรุนแรงลงเอง แต่อาจต้องใช้เวลาสักหน่อย เพราะการควบคุมอารมณ์นั้นยาก สำหรับเด็กในวัยนี้ค่ะ
หากลูกน้อยยังดื้อ ไม่ยอมง่ายๆ ขอคุณแม่อย่าเพิ่งท้อ การแก้นิสัยลูกอาจไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยากจนเกินไป ถ้าลูกไม่ยอมฟังคุณแม่ คุณแม่ต้องนิ่งไว้ แม้ว่าลูกน้อยจะอาละวาดนานเป็นชั่วโมง ก็ต้องทำเป็นไม่สนใจ แต่อย่าเดินหนีนะคะ และห้ามโต้ตอบลูกด้วยความรุนแรง เช่นตะโกนเสียงดังใส่ลูก ตีลูก ทำร้ายลูก เพราะนอกจากจะไม่มีประโยชน์แล้ว ยังสร้างแผลในใจให้กับลูกน้อยโดยที่คุณแม่ไม่ได้ตั้งใจด้วย สิ่งที่คุณแม่ควรทำก็คือ ทำใจแข็ง และนิ่งไว้ รอเวลาจนเค้าเริ่มเหนื่อย เริ่มเบาลง ค่อยเค้าไปจับเข่าคุยกันค่ะ หรือถ้าเข้าไปแล้วเค้าเกิดอาละวาดต่อรอบสอง ก็ปล่อยให้อาละวาดไป รอจนเค้าเหนื่อยค่อยเข้าไปกอดใหม่อีกครั้ง
สร้างเงื่อนไข เพื่อป้องกันการเกิดพฤติกรรม คุณแม่ย่อมรู้ดีอยู่แล้วว่า ลูกมักจะอาละวาดเมื่อใด อย่างเช่น ลงไปนอนดิ้น เมื่ออยากได้ของในห้างสรรพสินค้า คุณแม่ลองตั้งเงื่อนไขกับลูกน้อยก่อนพาไปเลย ว่า “เรากำลังจะไปห้างกัน แต่เรามาตกลงกันก่อนนะ หนูห้ามลงไปนอนดิ้นเด็ดขาด ถ้าหนูทำได้ แม่จะพาไปทานไอศกรีมที่หนูชอบ” เมื่อลูกมีท่าทางว่าจะเริ่มงอแง ก็ย้ำถึงข้อตกลง ที่สำคัญ คุณแม่ต้องทำตามสัญญา เมื่อลูกทำได้ และอย่าลืมกอดลูกน้อย พร้อมกับพูดชมเชย เพื่อเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะคะ
เพราะคุณแม่เป็นกุญแจสำคัญในการแก้ไขพฤติกรรมของลูก การควบคุมอารมณ์ รอเวลาที่ปลอบโยน และจับเข่าคุยกัน เป็นสิ่งจำเป็น คุณแม่อย่าคิดว่าเค้ายังเล็กเกินไป ยังไม่รู้เรื่อง นะคะ เพราะเค้าฉลาดพอที่จะทำพฤติกรรมต่างๆให้คุณแม่ยอมเค้าได้ เค้าก็ฉลาดพอที่จะเริ่มเรียนรู้ว่า สิ่งใดควรทำ สิ่งใดไม่ควรทำ แล้วค่ะ สู้ๆ นะคะ Babekits ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
เขียนโดย www.babekits.com
